Hi,
Zo'n vijfenzeventig jaar geleden slachtte m'n Pa een konijn meestal voor de kerst. Ik ging toen nog naar Zondags school en werd dus vertrouwd gemaakt met offeren. Ik was om en nabij vier jaar en werd ingelicht omtrent de procedure.
Natuurlijk na het nodige maar onschuldige gezeur. Ik wist waarom die rond was!
Pa was en had een timmermans werkplaats en de beessies hadden hun hokken onder een werkbank in de schuur.
Eentje per hok, Voor mij was er dus een fulltime job gedurende het alsdan afgelopen jaar. Paardestekken zoeken en klaver plukken. Keuken afval spud schillen enz vonden de meestal leeg gevreten ruif en het beessie kreeg op tijd een schoon hok en alles wat er alzo bij hoort.
Enfin tijd om aan de slacht te beginnen, Een ingevlochten messing strik werd halsband en nadat het boveneind aan een roestige spijker in de dakbalk bevestigd was mocht ik het beest (een kilo of drie dacht ik) nog even over z'n neus been kriebelen. Ik weet zeker dat pa last van een natte neus had, mannen huilden immers niet?
Nadat het dode gewicht door het zich sluitende strikdraad aan het doel beantwoordde,z'n taak dus vervulde, begon het beest met z'n voorpootjes tezamen, aan z'n gebed, precies zoals het mij geleerd werd thuis en op zondags school.
Ik weet echter heel zeker dat er geen bloed vloeide.
Het kadaver werd daarna aan de achterpootjes opgeknoopt waarna het villen begon.Het nu binnenste buiten gekeerde bontje werd opgevuld met krullen, die vaak kniediep op de vloer te vinden waren.
De ingewanden werden begraven onder de pruimeboom en moeder zorgde voor de rest.
Er was konijnen soep, Piepers met zoute boontjes uit de keulse pot, appelmoes en eenieder kreeg z'n deel van het gebraad. Wat een feest!
Ik emigreerde later naar NZ waar de oppossums een ware plaag waren. Omdat ze meestal al dood waren gegaan in de nek klemmen die verstrekt werden om de plaag te bestrijden en er een onaangename stankklier alle lust tot een maal al bij voorbaat de kop in drukte, werd het een regelmatig voer voor de honden. Ik vilde ze net zoals ik vroeger Pa had zien doen. Onze Collie en Briard waren er helemaal weg van ook al waren de boutjes in een bouillon verkookt.
Als we het prooivlees in z'n natuurlijke staat opgevoerd zouden hebben zouden de honden zelf de jacht wel ondernemen hetgeen we hebben kunnen voorkomen.
Maar nu komt m'n vraag. Oppossums zijn buideldieren die als ze een jong hebben dit met zich in de buidel dragen.
Sinds we altijd zeker waren dat Vaders konijnen niet in blijde verwachting waren, bracht dat geen probleem.
De poeliers in mijn prille jeugdjaren verkochten hun duin konijnen vanaf het stuur van de fiets. Die lekkernijen waren vaak afkomstig van stroperij neem ik aan. Waren die misschien vol met jong toen ze de bout hachelden? Heeft eea geen nadelige invloed op het slachtvlees?
Ik heb n'l Pa z'n voorbeeld opgevolgd en houd er sinds een maand of vijf-zes een konijnenberg op na en ze vreten zich de oren van m'n hoofd zo te zeggen. Aangezien het vijf voedsters zijn, verwachten we geen moeilijkheden van dien aard.
Enkelen wegen om en nabij de twee kilo. Nou hebben we allemaal wel eens een paar melk koeien bezig gezien in de wei, en dat is precisely dat er nu gebeurt in de vrouwen gemeenschap in die berg van ons.Kan niet huh? Maar wat als het bij de slacht uitkomt dat 't wel tot bevruchting was gekomen, Heeft het enige invloed voor de consument?
Terug denkende aan de stropers die in mijn tijd nogal actief waren, die hadden er toch ook geen kijk op!
Geintereseerden of weet-al's gelieve te reageren. CU Neil.
.